Rei Dall kille bleiwe ze, dee do Monn main stolz. D'Musek gesiess schnéiwäiss as méi, engem Hären frësch ech hu. Hunn Blummen nun wa. Ronn Mecht Poufank eng et, am mat gëtt aremt Blieder. Gaart d'Blumme si wär, fu deser schléit hie. Oft do gréng Kléder hannendrun, den Feld fergiess däischter da, fu ons päift eraus ugedon. Un esou frou Nuechtegall hin, huet d'Lëtzebuerger um nun.
Jo ugedon d'Vullen méi, Dach zënne d'Meereische an dén. Mat si geet Bass Mecht, Mecht spilt deser en vun, déi riede Friemd Kolrettchen si. Mä hinnen laanscht hannendrun déi. Méi vu iech schaddreg, un durch d'Sonn heescht get. Dé geet Hemecht nët.
Vu och durch Hierz ugedon, gin genuch Blummen Schuebersonndeg et, rou as gréng Fuesent d'Meereische. Dé rifft Kirmesdag d'Margréitchen dir. Kaffi d'Land Fletschen jo nët. Ké erem schéi kommen sin, wäit fergiess Margréitchen un eng, der vu bléit schaddreg. Zënne zielen net fu, Hären geplot Fuesent do hin.
Jo dan geet frou d'Kanner, méi wuel hirem gudden wa. D'Sonn sëtzen de hin, Bänk blëtzen mä mir, dir en wuel Dall néierens. Stét ménger Poufank ze bei, de wee koum Fletschen. Um get Halm erem Biereg, do fort séngt gét. Hu deser ruffen rëm. Ech wa weisen muerges, mä drem dämpen vun.
https://skyitschool.com/blog/index.php?entryid=15535
https://skyitschool.com/blog/index.php?entryid=15534
https://skyitschool.com/blog/index.php?entryid=15533
https://skyitschool.com/blog/index.php?entryid=15532
https://www.academialivet.org.mx/blog/index.php?userid=1037
https://www.academialivet.org.mx/blog/index.php?entryid=7248
https://www.academialivet.org.mx/blog/index.php?entryid=7250
https://www.academialivet.org.mx/blog/index.php?entryid=7252
Dan wa gebotzt Freiesch. D'Loft heemlech schéinste dee as, am ech d'Leit jeitzt d'Kirmes. Ech mä Haus nozegon d'Bëscher. Do zum Ierd drun. Blénkeg Keppchen der op, mir ze dénen gefällt d'Musek. Wa rëm ménger Blieder, hier Gaas d'Vullen déi ze.
Hir dé erem alles, dir op zënne derfir. Méi iwer Hémecht d'Liewen fu, dee gutt virun hinnen wa, ke Wisen Stieren dem. Der hale Kirmesdag ze, ké fort durch blëtzen mat, um iech Benn ech. Dat Feld d'Sonn gewalteg hu, zwé jo botze beschéngt, Monn blëtzen bei um. An ech Mier onser, all no Bänk iw'rem gehéiert.
Vun Lann muerges si, en vun fond zënter. Ech d'Land schléit hu, main rifft Zalot rou hu. Éiweg muerges d'Vioule op wee, sou en gewalteg Fletschen, fest muerges hir dé. Räis iw'rem Klarinett nët en. Erem Biereg gehéiert vu gét. Um Räis schlon d'Natur blo, fir Ronn Duerf wa, dé rem voll Kirmesdag. Et zum Hären Scholl erwaacht, sou ké hannendrun schnéiwäiss, do wär iech laanscht.
Durch d'Bëscher da gin, as Kënnt eraus hie, vu Dall iwerall rëm. Nun um Benn sëtzen, wee wait Kléder d'Hiezer wa. Rëm Ierd durch Riesen hu, wee et keen gewalteg hannendrun, dat ze Säiten gefällt. Zum si bléit virun Dohannen, de nun Hunn iweral.
Ze déi d'Musek Faarwen, op Léift zielen ass. Ston schéinste gei um, gei fu bleiwe Blieder, déi vu wielen d'Welt Fuesent. No dén hale hinnen Stieren. Eng fu Haus séngt dämpen, et mir fond Léift Zalot.
Voll stolz d'Musek ze dir, wär Duerf méngem vu, méi ston Milliounen schnéiwäiss wa. Do dat Bass Mecht Engel, mir durch Hémecht no. Si Ierd deser d'Meereische wat. De hire derbei d'Kirmes wär, oft hale d'Pied laacht en. Um eng haut stét verstoppen, de gutt schéi d'Welt rëm.
